Przedstawiając techniki jazdy, warto rozpocząć od zaprezentowania tej najbardziej podstawowej. Chodzi oczywiście o jazdę pługiem na nartach. Sposób ten polecany jest największym narciarskim nowicjuszom. Przyswajając go sobie, oswajamy się z nartami, stokiem i przy okazji poznajemy pewne reguły fizyki.

Trochę historii na dobry początek

Zanim omówimy, na czym polega owa technika, zacznijmy od tego, jakie są jej początki. Wprawdzie trudno określić, kto po raz pierwszy się nią przejechał, tym niemniej została opisana jeszcze w XIX wieku. A zrobił to dokładnie w 1986 roku niezapomniany Mathias Zdarsky – nie bez powodu określany nieraz „ojcem narciarstwa alpejskiego”. Szlifował techniki narciarskie, pracował nad sprzętem, był poza tym bardzo wszechstronnym człowiekiem, bo zajmował się także malarstwem i rzeźbą. Utrzymywał żywotne kontakty z polskim zasłużonym klanem Bobińskich.

Uczymy się jeździć pługiem

Jazda pługiem jest prostą to opanowania i bezpieczną techniką. Polega ona na tym, że uginamy nogi tak, aby tyły nart były szeroko rozstawione, natomiast ich czuby skierowane blisko ku sobie. Może to wyglądać nieco pokracznie, ale liczą się efekty, a te przy odrobinie cierpliwości okażą się wyśmienite.

• Jazda pługiem umożliwia nam zarówno przyspieszanie jak i hamowanie. Nic nie stoi również na przeszkodzie, aby zmieniać kierunek przemieszczania się. Trzeba tylko wiedzieć, jak.

• W tej jeździe wyróżniamy pług ślizgowy i hamujący. Pierwszy wykorzystujemy, gdy chcemy nabrać prędkości, odciążamy wówczas krawędzie nart; gdy zaś chcemy przyhamować, wówczas naciskamy na nie, krawędziując. Świetnie się do tego nadają narty krawędziowe.

• A co, kiedy chcemy skręcić? Również nic prostszego. Zależnie od tego, w którą stronę chcemy się zwrócić, napieramy na lewą bądź prawą nartę – jedna wówczas krawędziuje, a druga się ślizga po śniegu.

To by było na tyle, jeśli chodzi o teorię. Kolejnym krokiem powinno być sprawdzenie jej w praktyce. Cóż, powodzenia, nowicjusze!